Model samodzielny:
Polega na planowaniu i prowadzeniu zajęć skupionych wyłącznie na rozwijaniu konkretnych umiejętności społecznych, a prowadzenie takich spotkań powierza się specjalistom. Samodzielne kursy pozwalają na bardziej kompleksowe wdrażanie zasad i minimalizują ryzyko prowadzenia rozwoju kompetencji społecznych przez osoby nieodpowiednio przygotowane. Pozwalają także na zapewnienie dodatkowego wsparcia tym osobom studiującym, które wymagają bardziej ukierunkowanych wskazówek dotyczących poszczególnych kompetencji społecznych, w tym wybranych mikrokompetencji dla określonych grup studenckich o specyficznych potrzebach. Samodzielne kursy sprawdzają się w sytuacjach, w których część nauczycieli akademickich nie chce angażować się w kształtowanie kompetencji społecznych osób studiujących lub nie jest do tego merytorycznie przygotowana. Model niesie jednak ryzyko związane z postawami osób studiujących, różniącymi się w zależności od postrzegania własnych umiejętności i specyfiki wybranego kierunku studiów oraz możliwości czasowych.