Accessibility Tools

Web Accessibility plugin by DJ-Extensions.com

Get inspired

  • Active learning: https://graduate.northeastern.edu/resources/active-learning-higher-education/
  • Exercising social competence:
    https://positivepsychology.com/social-skills-training/.
    https://socialself.com/blog/social-skills-training-adults/
    https://www.expressable.com/learning-center/adults/how-to-improve-your-social-skills
    https://www.skillsyouneed.com/interpersonal-skills.html
  • Constructive feedback: 51 examples of constructive feedback for students (2024) (helpfulprofessor.com)
  • Peer mentoring:

https://advance-he.ac.uk/news-and-views/Peer-mentoring-to-support-student-mental-health-in-higher-education
https://link.springer.com/article/10.1007/s10755-021-09556-8.
https://www.uagc.edu/student-experience/peer-mentoring

https://advance-he.ac.uk/knowledge-hub/peer-mentoring-works
https://www.evidencebasedmentoring.org/the-impact-of-peer-mentoring-on-the-academic-success-of-underrepresented-college-students/

  • Student group work: A student guide to effective group work | StudyCorgi Blog

https://uwaterloo.ca/centre-for-teaching-excellence/catalogs/tip-sheets/teamwork-skills-being-effective-group-member

https://studycorgi.com/blog/students-guide-to-effective-group-work/

 

 

 

 

Useful terms

Engagement in tasks and critical thinking to use social interactions as an opportunity to recognise, analyse or practice social skills.
The great value of feedback is emphasised by both students and educators. So encourage those in your classes to share their insights. Make sure, however, that these people are ready for this kind of exchange of opinions and evaluations. After all, it is very important that feedback is given in a way that respects the other person and is in line with the principles of effective communication.
A form of educational support in which students learn from each other. Older or more advanced students help their younger or less experienced peers to understand the material, develop skills and achieve better academic results. This type of collaboration also promotes social bonding and the development of interpersonal skills.
A form of cooperation focused on helping the student to cope with interpersonal difficulties, personal problems, communication and emotional skills.
A form of cooperation focused on enhancing psychological well-being, activating potential and building resilience in the student. Allows for the identification and development of resources and skills important in building the young person's self-awareness, sense of agency and comprehensive development of social competences.
It is a structured and organised form of cooperation between students, one of whom has more skills, experience and social competences and supports the other experiencing difficulties in the selected area of social competences.

Useful methods

  • Peer tutoring
  • Social mentoring
  • Developmental tutoring
  • Peer tutoring

Recommendations for students

Identify your strengths, as well as areas you can strengthen and develop.
Look for books or websites that offer advice on developing social skills
Look for people you consider socially competent and observe their actions. Be yourself, but emulate certain behaviours that you find attractive.
The best way to develop social skills is to do tasks together. You will undoubtedly work on many projects during your studies - if possible, do them in pairs or as a group.
Engaging in different types of interactions with others can be a great way to gain experience and practice new skills. While much depends on the people you interact with, equally important is your ability to use these situations for your own development. It is worth exploring additional opportunities outside of academic education. There are many ways to get involved: participating in research projects at the university, being active in study clubs or student organisations, taking part in organising popular science events, enjoying student life: sports clubs, events and social gatherings, student exchanges such as Erasmus+.
Talk to the people who organise your studies. They may be able to suggest training opportunities or encourage the people running the classes to support your social development.
Sometimes professional help is needed, especially if you have mental health problems or are struggling to overcome certain developmental barriers. Your university may offer support in this area. Meet with a psychological support person at your university or just talk to someone you trust who may be able to help you. Use development coaching if it is offered at your university.

Get inspired

  • Active learning
    https://graduate.northeastern.edu/resources/active-learning-higher-education/
    https://link.springer.com/article/10.1007/s10734-023-01149-y.
  • Group discussions
    Participation Group discussion strategies that engage all students | Campus Learn, Share, Connect (timeshighereducation.com)
    Howard (2019) How to Hold a Better Class Discussion.pdf (nyu.edu)
    Tips for managing classroom discussions | Campus Learn, Share, Connect (timeshighereducation.com)
  • Feedback

50 examples of feedback for teachers with significant impact (educationadvanced.com)

  • Role-playing

Assessment through role play and simulation – UNSW Teaching Staff Gateway.

  • Student group work
    Engaging student groups | Centre for Educational Effectiveness (ucdavis.edu)
  • Case study

https://www.bu.edu/ctl/resources/teaching-resources/using-case-studies-to-teach/.

https://www.edutopia.org/article/making-learning-relevant-case-studies

https://www.teaching.unsw.edu.au/assessment-case-studies-and-scenarios.
https://www.sciedu.ca/journal/index.php/ijhe/article/view/16580

 

 

Useful terms

Incorporating activities that engage students not only in performing tasks, but also in thinking critically about what they are doing. This is an extremely attractive approach, allowing social interaction to be used as an opportunity to recognise, analyse or practice social skills.
Is one of the techniques for fostering group creativity, in which ideas and thoughts are spontaneously exchanged between group members in order to find solutions practical problems. In higher education, it is widely used to generate ideas, explanations and solutions.
Designated time to reflect on your own behaviour or analyse group dynamics is essential for you and the people you are training. Regular reflection and self-assessment significantly increase the likelihood of improving competence.
One of the tools to support the development of social competences in the classroom, for generating ideas and seeking explanations and solutions.
Games, songs and activities that have been modified to include teacher prompts for different types of emotional responses. This strategy increases interaction, allowing all children to interact and exchange friendly behaviour through non-threatening and playful activities. It increases the use of interpersonal skills such as expressing feelings, making friendly contact with others and maintaining friendly relationships. It is sometimes considered a therapeutic strategy that further influences cultural competence by encouraging children to make friendly and welcoming connections with peers from different cultures, races or with disabilities.
The great value of feedback is emphasised by both students and educators. So encourage those in your classes to share their insights. Make sure, however, that these people are ready for this kind of exchange of opinions and evaluations. After all, it is very important that feedback is given in a way that respects the other person and is in line with the principles of effective communication.
Your feedback on the progress made by learners is an extremely important part of the learning process. It is a signpost in the development of social competences, it informs about the progress made in performance and it influences the behaviour of those being evaluated. Below you will find a sample webpage on this topic.
Combining different forms, tools and methods to support the development of social competences.
Programme, which is specifically designed to increase the social competence of children, adolescents and teenagers also with higher functioning autism. It includes the development of self-awareness, empathy, impulse and anger control, problem identification, as well as consistent planning, training in responsible decision-making.
A form of educational support in which students learn from each other. Older or more advanced students help their younger or less experienced peers to understand the material, develop skills and achieve better academic results. This type of collaboration also promotes social bonding and the development of interpersonal skills
Those studying appreciate the opportunity to learn in direct contact with female and male lecturers. They count not only on sound scientific knowledge, but also on mentoring support, guidance, feedback and models of effective social interaction and professional behaviour.
An engaging approach to teaching in which students role-play to understand concepts. It involves a variety of role-playing and improvisation.
During role plays and simulations, students take on different roles, portray people with certain characteristics and engage in certain interactions with others. This allows them to gain new experiences and see the world from different perspectives. It also gives them the opportunity to practice new patterns of behaviour.
Peer tutoring programme for students with diverse academic needs (all grades in US schools). To create a PALS centre, specific social competence targets for a particular child are identified and a structured small-group play situation is created that optimises the child's ability to learn or practice the target competencies. Teachers then form pairs of pupils, and pupils alternate between the roles of caregivers, previously trained, and pupils.
Offers a curriculum-based approach for pre-school and school-age children. Schools in the UK and the US implement the programme throughout the school (teacher training, curriculum changes, lessons on social-emotional competence). The programme is delivered as part of the curriculum and facilitates the development of self-control, emotional awareness and interpersonal problem-solving skills
Is part of the PBS strategy. It is a programme to promote social competence and prevent challenging behaviour in young children. This systemic approach is represented in the hierarchy of strategies by: positive and supportive relationships with children, families and colleagues are key to the practical teaching of social-emotional competence; preventive practices in the classroom include adult-child interactions (e.g. positive attention, warm and responsive relationships) and specific classroom design (changes to the physical environment, schedules and learning materials); social-emotional teaching strategies - providing explicit instruction, games and tasks that focus on identifying feelings and acting on feelings in appropriate ways; planning intensive, individualised interventions for students who, despite implementing the above strategies, still require individualised, targeted approaches to learning social-emotional skills. The intervention plan should include the family and school environment.
For children, adolescents and adults strengthen the five core areas of social and emotional competence: self-awareness, self-regulation, social awareness, relationship skills and responsible decision-making. This is done by integrating cognitive, affective and behavioural skills. Emotional intelligence theory (theoretical approach) has helped to isolate the emotional and intrapersonal areas of SEL and the specific skills within them. In turn, the social skills training framework (practical approach) contributed to the development of the interpersonal dimension.
Can be defined as supportive techniques that are integrated into the natural flow of classroom interaction. They require teacher awareness, quick thinking and thoughtful, purposeful application, but require minimal time and effort. Naturalistic strategies include on-site support and conflict mediation.
The use of case studies enables learners to analyse the behaviour of specific individuals in a wider social context and contributes to a better understanding of social processes. By examining real-life scenarios, those on assignment can gain valuable insights into interpersonal dynamics and the impact of social environments on individual actions. Case studies can also include literary or film characters, as well as social or show business figures.
This exercise is at the top of our list. Students should be given specific problems to solve (problem method), requiring group collaboration. Team tasks should be assigned with clear guidelines, both on the expected substantive outcome, but also on the process of completing the task itself: including group dynamics, communication strategies, critical moments in the project and factors leading to success. At the end of the exercise, all these aspects should be thoroughly discussed. It is important to focus not only on collaboration between students, but also on collaboration with and or other university staff, e.g. on research projects.

Select educational methods

  • Active learning
  • Brainstorming
  • Discussion and debate
  • Group activities
  • Dramatisation method
  • Problem-based method
  • PALS
  • PATHS
  • SEL
  • Case studies

Plan your activities

Build a plan including theoretical knowledge, analysis of the life situations of the people participating in your classes, skills practice and feedback and analysis of the exercise process.

Seek support if possible, consult your ideas and plans with someone experienced.

Get approval and make sure you have the agreement of your supervisors and students to introduce elements of social competence education.

Strengthen the motivation and awareness of students by pointing out the benefits of teamwork

Provide psychological support and, if possible, find information on the availability of psychological support for students and present it in your classes.

Make a preliminary diagnosis, assess the level of social competence among students. You can use our ASCom scale for this purpose. This step is important for planning the development of competences relevant to your group and monitoring progress.

Select working methods and prepare supporting materials using the ideas presented and here you may be redirected to the two tiles “Methods” and “Inspirations”.

Take action, speak, demonstrate, practice.

Ensure a good atmosphere, make sure each person attending respects the others and set a good example. Your kindness will benefit everyone.

Gather feedback from students on what they think helped them develop their social competences during the course and what did not meet their expectations or was too difficult.

Recommendations for academic teachers

The following recommendations are worth considering in the implementation of the SC area programme:

Ask students if they want to participate in your initiative. Understand that they may not want to engage in certain tasks for fear of their final course grade.
Your plans must be approved by those responsible for your course of study. It is even better if they provide strong support for your actions.
Both you and the students should realise that developing social competence involves grappling with your weaknesses, giving and receiving feedback and reviewing your progress. This process can be emotionally difficult, so it is important to be a person who is prepared for this.
Social competence curricula should be based on empirical evidence that supports their effectiveness.
Remember that social competence interventions must be tailored to individual needs.
Draw on your own life experiences or the experiences of those you study.
Theoretical knowledge is fundamental, practising skills, especially in real, personally experienced situations, is key.
When you offer a variety of tasks, students often prefer to work in groups with people they know well. Meanwhile, it is a good idea to modify the personal composition of the groups and ensure random selection of team members. In this way, you create opportunities for new experiences and more effectively support the development of students' social competences.
People studying learn by imitating you. This does not mean that you have to be a perfect person - no one is - and in addition, analysing your mistakes can be a valuable lesson for those studying.
Those studying appreciate the opportunity to share their observations, ideas and thoughts.
It is easier to point out what someone has done wrong, but highlighting good examples and reinforcing correct behaviour is more effective.
Social skills usually develop in groups, so it is important that each person in the group has a role and an opportunity to develop their skills. If someone has deficits or special needs, show how to create a cohesive team and integrate everyone.
React to what happens in class. Use current situations to discuss or practise specific skills.
Social competence is linked to the social norms of the community in which you and the students live. However, be a person who is open to diversity.
The development of social competences should be seen as a long-term process rather than a one-off activity. While attending training courses is the basis, real development occurs when specific skills are used in everyday life over a longer period of time.

 

Other methods

  • Individual pathway to social competence development

Direct personalised interpersonal relationships can be important and effective forms of developing social competences. These include peer mentoring, social mentoring, developmental tutoring etc.

  • Academic extra-curricular activities

There are opportunities to develop social competences through activities related to the university but outside the standard course of study, such as: internships or volunteering, offering the opportunity to discover and develop social skills, in a professional environment; participation in international student exchange programmes that promote interaction and understanding of different social and cultural contexts; meetings and workshops with people studying pedagogy, psychology or other disciplines who have knowledge or skills in social competences.

  • Strengthening the psychological support network for students

Due to the developmental determinants of social identity formation, the challenges of learning a new social role as a student and various life difficulties, students may need psychological support. It is appropriate to employ people with psychological competences at the university to provide professional help and support and to diagnose, advise and develop the deficient social competences of student applicants.

The development of students’ social competences is also supported by the organisation of group workshops focusing on selected areas, for example motivation, self-control, stress management or self-esteem.

 

Mixed model

Stand-alone courses can also serve as preparation for practical competence development within an integrated model. Stand-alone courses usually offer a fundamental understanding of the principles and theories of social competences, while integrated courses for the development of social competences provide their practical application. The effectiveness of this approach depends on how well the stand-alone courses and the integrated courses are coordinated and complement each other. The blended model, if well prepared and implemented, can be very effective. However, it requires careful coordination of the different elements of the teaching process.

Stand-alone model

To plan and deliver classes focused exclusively on the development of specific social skills, and entrust professionals to conduct such meetings. Self-directed courses allow for a more comprehensive implementation of the principles and minimise the risk of inadequately prepared people leading the development of social skills. They also make it possible to provide additional support to those students who require more targeted guidance on particular social competences, including selected micro-competences for specific student groups with specific needs. Self-directed courses work well in situations where some academics are unwilling to engage in shaping the social competences of learners, or are not content-equipped to do so. However, the model carries the risk of student attitudes varying according to perceptions of their own skills and the specifics of their chosen field of study and time opportunities.

Integrated model

Involves integrating the development of social competences directly into the realisation of tasks within the course of study. In practice, this means pursuing two objectives at the same time: a substantive one (e.g. choosing a historical research method) and a social one (e.g. expressing one’s own opinions and responding constructively to the opinions of others). And upon completion of the assignment, the degree to which both objectives are achieved is assessed.

Integrating the development of social competences into the course activities taking place allows learners to apply the skills they learn in real-life contexts and social interactions, potentially making the learning outcomes more sustainable.  This approach does not require learners to spend additional hours at university, which may result in a greater acceptance of choosing this model of social competence learning. The interdependent model of social competence development, however, carries some risks related to the imbalance between the content and interpersonal aspects of the assessed course tasks.

Recommendations for decision-makers

The following recommendations are worth considering in the implementation of a programme from the SC area for courses of study, departments or the university as a whole:

A social competence initiative should be strategically aligned with organisational goals and supported by institutional policy. This means integrating the development of social competences into the broader curriculum and organisational practices, with explicit support and endorsement from decision-makers.
It is important to support the development of social competences among all members of the university community - both teachers and administrative staff. University staff are potential role models for students, and the social competences they possess can model the skills and behaviours of students, supporting and giving credibility to the implementation of SK education programmes.
It should be taken into account that some students may not want to participate in activities oriented towards the development of social competences, especially when this means extra hours in the course grid and when it absorbs time to the extent that it jeopardises effective directional study.
The development of social competences should only be entrusted to people who are well prepared for this task. It is therefore NOT advisable for ALL academic staff to teach in this area.
Tasks carried out in diverse, preferably interdisciplinary, groups stimulate the development of social competences. It is therefore worth considering the organisation of some classes in multidisciplinary groups and the support of mobility abroad offered by the Erasmus+ programme.
In some professions, a high level of all social competences is required, while in others this is the case for some. While there is no doubt about the necessity to develop social competences in fields of study that train for professions requiring interpersonal contacts and teamwork, there are fields of study where the training of social competences can be limited to selected aspects.
As with any new challenge, it makes sense to implement a programme of social competence development in several stages, gradually broadening both the educational offer and the range of social competences to be developed.

What are social competences?

Social competence

encompass the range of knowledge, skills and understandings that individuals develop to successfully navigate social situations that often present choices, challenges and opportunities. A key component of social competence is the acquisition of knowledge and understanding of social norms and dynamics; social awareness and social cognition involving the interpretation and understanding of social signals, intentions and emotions; behavioural skills including group cooperation, conflict resolution and leadership; and a pro-social attitude meaning the pursuit of a situation that is beneficial to others without expectation of self-benefit.

 

Compendium of social competence concepts

One principle to help develop social competence. Social competence programmes should include culturally relevant scenarios and practices
Include activities that engage not only in performing tasks but also in thinking critically about them. Any form of interaction provides an opportunity to recognise, analyse or practice social skills.
One of the key higher order skills that involves expressing one's thoughts, feelings and needs confidently and respectfully. Assertive people are able to stand up for themselves while taking into account the perspectives and feelings of others.
Promoting one's own needs and interests in a respectful manner, seeking mutually beneficial outcomes in social interactions.
Subject is not disruptive, does not display aggression, does not drop out of studies. Demonstrates respect for rules and norms, engages in constructive interactions and makes a positive contribution to the social environm.
Individuals with strong social skills excel at making friends and nurturing close relationships over time. They understand the importance of empathy, active listening and support in building meaningful relationships with others.
Knowledge of self and socio-cultural context (norms, expected behaviour, etc.) and relevant skills.
A set of principles and values that define standards of behaviour in an organisation, institution or community.
Information about conduct or behaviour that leads to action to confirm or develop that conduct or behaviour.
Concepts characterise pro-social people. Take social initiative and demonstrate a sense of responsibility towards others and their community. Proactively identify opportunities to make a positive impact, take responsibility for their actions and contribute to collective wellbeing.
Higher order skill. It involves approaching others, starting conversations and engaging in dialogue in a way that promotes connection and understanding.
The ability to recognise, understand and manage one's own emotions and the emotions of others. Includes skills such as empathy, assertiveness, relationship skills and stress management. People with high emotional intelligence are better able to communicate, collaborate and make decisions based on emotions, which promotes effective social interactions.
The ability to takes social initiative and demonstrates a sense of responsibility towards others and their community. Proactively identifies opportunities to make a positive impact, takes responsibility for their actions and contributes to collective well-being.
The ablility to be comfortable with uncertainty and ambiguity in social interactions, remaining composed and adaptable even in unfamiliar or difficult situations. The person sees social encounters as an opportunity for growth and learning, taking advantage of opportunities to expand his interpersonal skills.
The general ability to perform well in a specific task domain, which requires not only the possession of a range of specific skills, but also a general understanding of the domain (knowledge), as well as certain attitudes that help one to perform well in that domain.
Behaviour that fosters or maintains positive interactions with others, is socially congruent, does not incur excessive psychophysiological costs and is adaptive both immediately and in the long term under the given conditions.
Performed in social situations, a well-learned behaviour or an automatic sequence of behaviours that is relatively situation-specific and over time has become motor reflexive and independent of motivational or cognitive influences - that is, it is performed with little or no conscious intention.
Achieve mutually satisfactory agreements through communication and compromise and motivate others by inspiring and encouraging individuals to achieve their goals.
Informal, mostly unwritten rules that define acceptable and appropriate actions within a group or community.
The ablilty to learns from their experiences and maintains a positive attitude towards future interactions.
The belief that one can meet the demands of social situations; belief in one's skills, abilities, and judgment in social interactions.
Intrapersonal skills include planning and decision-making abilities. People with strong intrapersonal skills can set goals, develop strategies and make informed decisions to achieve desired outcomes.
A desire to help others and share resources, knowledge and support, and lends a helping hand to those in need and contributes to the well-being of his community through acts of kindness and generosity.
Trying to make the situation favorable to yourself and others, and focusing strongly on what you can offer others, not just receive.
The ability to recognize own value and contribution in the social environment, which leads to a sense of empowerment and confidence in interactions with others.
Willingness to act according to norms and expectations and with respect for other people; at a higher level, it means having the disposition and motivation to act for the good of others.
Putting honesty, justice and moral principles first, helping to build trust and respect in your social circles.
The ability to inspire, motivate and guide others towards common goals and understand group dynamics, delegate effectively and foster collaboration between team members.
Managing situations effectively by coping with social anxiety, navigating unfamiliar environments and adapting to unexpected social challenges.
Intrapersonal skills include coping mechanisms for dealing with stress and frustration. People with strong intrapersonal skills can effectively regulate their emotions or affect maintain self-control and remain calm in difficult situations.
The ablility to recognises and acknowledges the common interests of self and others and seeks to find common ground and work together towards common goals, promoting cooperation and harmony in the social environment.
Dealing constructively with disagreements, finding mutually beneficial solutions and maintaining positive relationships.
Intrapersonal skills include problem-solving skills, enabling individuals to identify challenges, analyse situations and generate effective solutions. Effective problem-solving skills enable individuals to overcome obstacles and achieve goals.
It involves recognising and understanding one's own emotions, thoughts and behaviour. Self-aware people can accurately recognise their own values, needs, strengths and limitations.
Behaviour that leads to the subject's well-being or enables the subject to achieve his or her own goals.
Situations in which other people (individually or collectively) are involved - as action partners, observers, sources of influence exerted on the individual or objects of influence exerted by him/her.
The ability to demonstrates sensitivity to differences in background, culture and embraces diversity as enriching and valuable, showing tolerance and acceptance towards others who may have different beliefs or identities.
Awareness of the interrelationship between one's own behaviour or feelings and the functioning of others in a given situation. This includes processing social information, i.e. interpreting and understanding social signals, intentions and emotions.
The ability to perform a task well. A skill is something that is acquired and that can be improved by various means, mainly through learning and practice.
Knowledge of the possible and best ways to behave in a given situation and an understanding of the potential consequences of different actions, and competence in group processes such as cooperation, conflict resolution and leadership.
The ability to perceive and process information provided by other people. They include the ability to accurately interpret verbal and non-verbal cues, such as facial expressions, body language and tone of voice, in order to understand the thoughts, feelings and desires of others. Furthermore, interpersonal skills include empathy, which involves identifying with another person by taking their perspective (cognitive empathy) and sharing their emotions (affective empathy). Active listening, a key element of interpersonal skills, involves full concentration on what is being said, understanding the message and responding thoughtfully.
The ability to do something that is necessary or helpful to the subject but does not relate directly to other people some intrapersonal skills, for example stress management, are strongly linked to social competence, while others do not have such an obvious link, for example the ability to organise learning.
Include the expression and management of emotions, beliefs, needs, and expectations in interpersonal relationships; the ability to express liking, attachment, and positive or negative affective experiences; and the ability to describe and evaluate behavior or personal characteristics, and to engage in cooperative, dependent behavior and self-presentation.
The ability to do something that is necessary or helpful to interact with others, acquired through training and practice.
Confidence in social situations is often linked to effective communication skills, including assertiveness, active listening and clear expression. Confident people can communicate their thoughts, feelings and needs assertively and respectfully, promoting positive and constructive interactions with others.
The ability to interact effectively and face social challenges. The person trusts his or her social skills, communication skills, and ability to make meaningful connections with others.
The cognitive result of the assimilation of facts and figures, concepts, ideas and theories that are already established in a given field. Knowledge can be acquired and developed in the context of the formal education system, in the non-formal system of structured learning outside the education system and in informal settings through life experience.
Knowledge of principles, rules and regularities related to interpersonal relationships and social situations.
The entity works effectively with others, communicates openly and transparently, and adheres to the principles of honesty and trustworthiness.
The ability to be able to adapt actions and attitudes to the demands of different social situations, effectively navigating different environments and interactions.
The skills required to communicate effectively with others. This includes verbal, non-verbal and para-linguistic communication channels Verbal communication involves the use of language to convey thoughts, feelings and information, while non-verbal communication includes gestures, facial expressions and body language. Para-linguistic communication refers to elements such as tone of voice, pitch and rhythm that complement verbal communication and convey additional meaning.
Understanding and considering what is expected or required of oneself in a given situation and adapting behaviour to social norms, cultural expectations and situational cues.

Przydatne pojęcia

Zaangażowanie w wykonywanie zadań i krytyczne myślenie, pozwalające wykorzystywać interakcje społeczne jako okazję do rozpoznawania, analizowania lub ćwiczenia umiejętności społecznych.
Ogromna wartość informacji zwrotnej podkreślana jest zarówno przez osoby studiujące, jak i kształcące. Zachęcaj więc do dzielenia się swoimi spostrzeżeniami osoby uczestniczące w Twoich zajęciach. Upewnij się jednak czy te osoby są gotowi na tego rodzaju wymianę opinii i ocen. Bardzo ważne jest bowiem, aby informacje zwrotne były przekazywane w sposób, który szanuje drugą osobę i jest zgodny z zasadami skutecznej komunikacji.
Forma wsparcia edukacyjnego, w której uczniowie uczą się od siebie nawzajem. Starsi lub bardziej zaawansowani uczniowie pomagają młodszym lub mniej doświadczonym kolegom w zrozumieniu materiału, rozwijaniu umiejętności oraz osiąganiu lepszych wyników w nauce. Tego rodzaju współpraca sprzyja również budowaniu więzi społecznych i rozwijaniu umiejętności interpersonalnych.
Forma współpracy skoncentrowana na pomocy osobie studiującej w radzeniu sobie z trudnościami interpersonalnymi, problemami osobistymi, umiejętnościami komunikacyjnymi i emocjonalnymi.
Forma współpracy skoncentrowana na wzmacnianiu dobrostanu psychicznego, aktywowaniu potencjału i budowaniu odporności osoby studiującej. Pozwala na rozpoznawanie i rozwijanie zasobów oraz rozwijanie umiejętności ważnych w procesie budowania samoświadomości młodej osoby, poczucia sprawczości i wszechstronnego rozwoju społecznych kompetencji.
To ustrukturyzowana i zorganizowana forma współpracy między osobami studiującymi, z których jedna ma większe umiejętności, doświadczenie i kompetencje społeczne i wspiera nimi drugą, doświadczającą trudności w wybranych obszarze kompetencji społecznych.

Przydatne metody

  • Korepetycje rówieśnicze
  • Mentoring społeczny 
  • Tutoring rozwojowy
  • Tutoring rówieśniczy

Rekomendacje dla osób studiujących

Zidentyfikuj swoje mocne strony, a także obszary, które możesz wzmocnić i rozwinąć.
Poszukaj książek lub stron internetowych, które oferują porady dotyczące rozwijania umiejętności społecznych.
Poszukaj osób, które uważasz za kompetentne społecznie i obserwuj ich działania. Bądź sobą, ale naśladuj pewne zachowania, które uważasz za atrakcyjne.
Najlepszym sposobem na rozwijanie kompetencji społecznych jest wspólne wykonywanie zadań. W trakcie studiów niewątpliwie będziesz pracować nad wieloma projektami - jeśli to możliwe, wykonuj je w parach lub w grupie.
Angażowanie się w różnego rodzaju interakcje z innymi może być świetnym sposobem na zdobycie doświadczenia i ćwiczenie nowych umiejętności. Chociaż wiele zależy od osób, z którymi wchodzisz w interakcje, równie ważna jest twoja zdolność do wykorzystania tych sytuacji do własnego rozwoju. Warto zbadać dodatkowe możliwości poza edukacją akademicką. Istnieje wiele sposobów na zaangażowanie się: udział w projektach badawczych prowadzonych na uczelni, działalność w kołach naukowych lub organizacjach studenckich, udział w organizowaniu wydarzeń popularnonaukowych, korzystanie z życia studenckiego: klubów sportowych, wydarzeń i spotkań towarzyskich, wymianach studenckich, takich jak Erasmus+.
Porozmawiaj z osobami, które organizują Twoje studia. Mogą one zasugerować możliwości szkoleniowe lub zachęcić osoby prowadzące zajęcia do wspierania twojego rozwoju społecznego.
Czasami niezbędna jest profesjonalna pomoc, zwłaszcza jeśli masz problemy ze zdrowiem psychicznym lub zmagasz się z trudnościami w pokonaniu pewnych barier rozwojowych. Twoja uczelnia może oferować wsparcie w tym zakresie. Spotkaj się z osobą zajmująca się pomocą psychologiczną w Twojej uczelni lub po prostu porozmawiaj z kimś, do kogo masz zaufanie i kto może umieć Ci pomóc. Korzystaj z coachingu rozwojowego, jeśli oferowany jest na Twojej uczelni.

Przydatne pojęcia

Włączenie działań, które angażują osoby studiujące nie tylko w wykonywanie zadań, ale także w krytyczne myślenie o tym, co robią. Jest to niezwykle atrakcyjne podejście, pozwalające wykorzystywać interakcje społeczne jako okazję do rozpoznawania, analizowania lub ćwiczenia umiejętności społecznych.
Jest jedną z technik wspierania kreatywności grupowej, w której pomysły i myśli są spontanicznie wymieniane między członkami grupy w celu znalezienia rozwiązań praktycznych problemów. W szkolnictwie wyższym jest ona powszechnie wykorzystywana do generowania pomysłów, wyjaśnień i rozwiązań.
Wyznaczony czas na refleksję nad własnym zachowaniem lub analizę dynamiki w grupie jest niezbędny dla Ciebie i osób, które kształcisz. Regularna refleksja i samoocena znacznie zwiększają prawdopodobieństwo podniesienia kompetencji.
Jedno z narzędzi wspomagających rozwój kompetencji społecznych podczas zajęć, służące do generowania pomysłów oraz poszukiwania wyjaśnień i rozwiązań.
Gry, piosenki i ćwiczenia, które zostały zmodyfikowane tak, aby zawierały podpowiedzi nauczyciela dotyczące różnych rodzajów reakcji uczuciowych. Strategia ta zwiększa interakcję, umożliwiając wszystkim dzieciom nawiązanie kontaktu i wymianę przyjaznych zachowań poprzez niezagrażające i zabawne działania. Zwiększa wykorzystanie umiejętności interpersonalnych, takich jak wyrażanie uczuć, nawiązywanie przyjaznego kontaktu z innymi i utrzymywanie przyjaznych relacji. Bywa uznawana za strategię terapeutyczną, która dodatkowo wpływa na kompetencje kulturowe poprzez zachęcanie dzieci do nawiązywania przyjaznych i serdecznych kontaktów z rówieśnikami z różnych kultur, ras lub z niepełnosprawnościami.
Ogromna wartość informacji zwrotnej podkreślana jest zarówno przez osoby studiujące, jak i kształcące. Zachęcaj więc do dzielenia się swoimi spostrzeżeniami osoby uczestniczące w Twoich zajęciach. Upewnij się jednak czy te osoby są gotowi na tego rodzaju wymianę opinii i ocen. Bardzo ważne jest bowiem, aby informacje zwrotne były przekazywane w sposób, który szanuje drugą osobę i jest zgodny z zasadami skutecznej komunikacji
Twoja opinia na temat postępów czynionych przez osoby studiujące to niezwykle ważnym element procesu kształcenia. Stanowi drogowskaz w rozwijania kompetencji społecznych, informuje o osiąganych postępach w działaniu, wpływa na zachowanie osób ocenianych. Poniżej znajdujesz przykładową strona internetowa na ten temat.
Łączenie różnych form, narzędzi i metod wspomagających rozwój kompetencji społecznych.
Program, który został specjalnie zaprojektowany w celu zwiększenia kompetencji społecznych dzieci, młodzieży i nastolatków również z wyżej funkcjonującym autyzmem. Obejmuje on rozwój samoświadomości, empatii, kontroli impulsów i gniewu, identyfikację problemów, a także konsekwentne planowanie, trening podejmowania odpowiedzialnych decyzji.
Forma wsparcia edukacyjnego, w której uczniowie uczą się od siebie nawzajem. Starsi lub bardziej zaawansowani uczniowie pomagają młodszym lub mniej doświadczonym kolegom w zrozumieniu materiału, rozwijaniu umiejętności oraz osiąganiu lepszych wyników w nauce. Tego rodzaju współpraca sprzyja również budowaniu więzi społecznych i rozwijaniu umiejętności interpersonalnych.
Osoby studiujące doceniają możliwość nauki w bezpośrednim kontakcie z wykładowczyniami i wykładowcami. Liczą nie tylko na rzetelną wiedzę naukową, ale także na wsparcie mentorskie, wskazówki, informacje zwrotne oraz wzorce efektywnych interakcji społecznych i profesjonalnych zachowań.
Angażujące podejście do nauczania, w którym uczniowie odgrywają role, aby zrozumieć pojęcia. Polega ona na odgrywaniu różnych ról i improwizowaniu.
Podczas odgrywania ról i symulacji osoby studiujące przyjmują różne role, przedstawiają osoby o określonych cechach i angażują się w określone interakcje z innymi. Pozwala im to zdobyć nowe doświadczenia i spojrzeć na świat z różnych perspektyw. Daje to również możliwość przećwiczenia nowych wzorców zachowań.
Program korepetycji rówieśniczych dla uczniów o zróżnicowanych potrzebach akademickich (wszystkie klasy amerykańskich szkół). Aby stworzyć centrum PALS, identyfikowane są konkretne cele w zakresie kompetencji społecznych dla danego dziecka i tworzona jest ustrukturyzowana sytuacja zabawy w małej grupie, która optymalizuje możliwości dziecka w zakresie uczenia się lub ćwiczenia docelowych kompetencji. Następnie nauczyciele tworzą pary uczniów, a uczniowie naprzemiennie pełnią role opiekunów, wcześniej przeszkolonych i uczniów.
Oferuje podejście oparte na programie nauczania dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Szkoły w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych wdrażają program w całej szkole (szkolenia dla nauczycieli, zmiany w programie nauczania, lekcje poświęcone kompetencjom społeczno-emocjonalnym). Program jest realizowany w ramach programu nauczania i ułatwia rozwój samokontroli, świadomości emocjonalnej i umiejętności rozwiązywania problemów interpersonalnych.
Jest częścią strategii PBS. Jest to program wspierania kompetencji społecznych i zapobiegania trudnym zachowaniom u małych dzieci. To systemowe podejście jest reprezentowane w hierarchii strategii przez: pozytywne i wspierające relacje z dziećmi, rodzinami i współpracownikami są kluczem do praktycznego nauczania kompetencji społeczno-emocjonalnych; praktyki prewencyjne w klasie obejmują interakcje dorosły-dziecko (np. pozytywna uwaga, ciepłe i wrażliwe relacje) oraz specyficzny projekt klasy (zmiany w środowisku fizycznym, harmonogramach i materiałach edukacyjnych); strategie nauczania społecznego i emocjonalnego - udzielanie wyraźnych instrukcji, gier i zadań, które koncentrują się na identyfikacji uczuć i działaniu na uczucia we właściwy sposób; planowanie intensywnych, zindywidualizowanych interwencji dla uczniów, którzy pomimo wprowadzenia powyższych strategii nadal wymagają zindywidualizowanego, ukierunkowanego podejścia do nauki umiejętności społeczno-emocjonalnych. Plan interwencji powinien obejmować środowisko rodzinne i szkolne.
Dla dzieci, młodzieży i dorosłych wzmacniają pięć podstawowych obszarów kompetencji społecznych i emocjonalnych: samoświadomość, samoregulację, świadomość społeczną, umiejętności nawiązywania relacji i odpowiedzialne podejmowanie decyzji. Odbywa się to poprzez integrację umiejętności poznawczych, afektywnych i behawioralnych. Teoria inteligencji emocjonalnej (podejście teoretyczne) pomogła w wyodrębnieniu emocjonalnych i intrapersonalnych obszarów SEL oraz konkretnych umiejętności w ich ramach. Z kolei ramy treningu umiejętności społecznych (podejście praktyczne) przyczyniły się do rozwoju wymiaru interpersonalnego.
Można zdefiniować jako techniki wspierające, które są zintegrowane z naturalnym przepływem interakcji w klasie. Wymagają one od nauczycieli świadomości, szybkiego myślenia i przemyślanego, celowego stosowania, ale wymagają minimalnego czasu i wysiłku. Naturalistyczne strategie obejmują wsparcie na miejscu i mediację w konflikcie.
Wykorzystanie studiów przypadku umożliwia osobom studiującym analizę zachowań konkretnych osób w szerszym kontekście społecznym i przyczynia się do lepszego rozumienia procesów społecznych. Badając rzeczywiste scenariusze, osoby uczestniczące w zadaniu mogą uzyskać cenny wgląd w dynamikę interpersonalną i wpływ środowisk społecznych na indywidualne działania. Studia przypadków mogą również obejmować postacie literackie lub filmowe, a także postacie z życia społecznego lub show-biznesu.
To ćwiczenie znajduje się na szczycie naszej listy. Osoby studiujące powinni otrzymywać konkretne problemy do rozwiązania (metoda problemowa), wymagające współpracy w grupie. Należy przydzielać zadania zespołowe z jasnymi wytycznymi, dotyczącymi zarówno oczekiwanego merytorycznego wyniku, ale także samego procesu realizacji zadania: w tym dynamiki grupowej, strategii komunikacyjnych, krytycznych momentów w realizacji projektu i czynników prowadzących do sukcesu. Po zakończeniu ćwiczenia wszystkie te aspekty powinny zostać dokładnie omówione. Ważne jest, aby skupić się nie tylko na współpracy między osobami studiującymi, ale także na współpracy z i lub innymi pracownikami uczelni, np. w ramach projektów naukowych.

Wybierz metody edukacyjne

  • Aktywna nauka
  • Burza mózgów
  • Dyskusja i debata
  • Grupowe działania
  • Metoda dramatyzacji
  • Metoda problemowa
  • PALS
  • PATHS
  • SEL
  • Studia przypadków

Zaplanuj działania

  • Zbuduj plan obejmujący wiedzę teoretyczną, analizę sytuacji życiowych osób uczestniczących w twoich zajęciach, ćwiczenie umiejętności oraz informację zwrotną i analizę procesu ćwiczenia.
  • Szukaj wsparcia, jeśli to możliwe, konsultuj swoje pomysły i plany z kimś doświadczonym.
  • Uzyskaj zgodę i upewnij się, że masz zgodę przełożonych i osób studiujących na wprowadzenie elementów edukacji w zakresie kompetencji społecznych.
  • Wzmacniaj motywację i świadomości osób studiujących, wskazując na korzyści płynące z pracy zespołowej
  • Zapewniaj wsparcie psychologiczne i jeśli to możliwe, znajdź informacje na temat dostępności wsparcia psychologicznego dla osób studiujących i przedstaw je na swoich zajęć.
  • Postaw wstępną diagnozę, oceń poziom kompetencji społecznych wśród osób studiujących. W tym celu możesz skorzystać z naszej skali ASCom. Ten krok jest ważny dla planowania rozwoju kompetencji odpowiednich dla Twoich grupy i monitorowania postępów.
  • Wybierz metody pracy i przygotuj materiały pomocnicze, korzystając z pomysłów przedstawionych i tu może być przekierowanie do dwóch kafelków „metody” i „Inspiracje”
  • Podejmij działanie, mów, demonstruj, ćwicz.
  • Zadbaj o dobrą atmosferę, upewnij się, że każda osoba uczestnicząca w zajęć szanuje inne i dawaj im dobry przykład. Twoja życzliwość przyniesie korzyści wszystkim.
  • Zbieraj informacje zwrotne od osób studiujących na temat tego, co ich zdaniem, pomogło rozwinąć ich kompetencje społeczne podczas kursu, a co nie spełniło ich oczekiwań albo było zbyt trudne.

Inne metody

Indywidualna ścieżka rozwoju kompetencji społecznych

Bezpośrednie zindywidualizowane relacje interpersonalne stanowić mogą ważne i efektywne formy rozwoju kompetencji społecznych. Należą do nich: mentoring rówieśniczy, mentoring społeczny, tutoring rozwojowy etc.

Akademicka aktywność pozakierunkowa

Istnieją możliwości rozwijania społecznych kompetencji poprzez działania związane z uczelnią, ale wykraczające poza standardowy tok studiów, takiej jak: staże lub wolontariat, oferujące możliwość odkrywania i rozwijania umiejętności społecznych, w środowisku zawodowym; udział w międzynarodowych programach wymiany studentów, które wspierają interakcję i zrozumienie różnych kontekstów społecznych i kulturowych; spotkania i warsztaty ze osobami studiującymi pedagogikę, psychologię lub inne dyscypliny, które posiadają wiedzę lub umiejętności w zakresie kompetencji społecznych.

Wzmocnienie sieci wsparcia psychologicznego dla osób studiujących

Osoby studiujące, z powodu rozwojowych uwarunkować kształtowania tożsamości społecznej, wyzwań związanych z uczeniem się nowej roli społecznej, jaką jest rola studencka, a także różnych trudności życiowych, mogą potrzebować wsparcia psychologicznego. Adekwatnym działaniem jest zatrudnienie na uczelni osób z kompetencjami psychologicznymi by mogły świadczyć profesjonalną pomoc i dawać wsparcie oraz diagnozować, doradzać i rozwijać deficytowe kompetencje społeczne zgłaszających się osób studiujących.

Wsparciu rozwoju kompetencji społecznych osób studiujących sprzyja także organizacja warsztatów grupowych skoncentrowanych na wybranych obszarach, na przykład motywacji, samokontroli, radzenia sobie ze stresem lub poczucia własnej wartości.

Model mieszany

Samodzielne kursy mogą również służyć jako przygotowanie do praktycznego rozwoju kompetencji w ramach modelu zintegrowanego. Samodzielne kursy zazwyczaj oferują fundamentalne zrozumienie zasad i teorii kompetencji społecznych, podczas gdy zintegrowane kursy rozwoju kompetencji społecznych zapewnia ich praktyczne zastosowanie. Skuteczność tego podejścia zależy od tego, jak dobrze samodzielne kursy i zintegrowane kursy są skoordynowane i wzajemnie się uzupełniają. Model mieszany, jeśli jest dobrze przygotowany i wdrożony, może być bardzo skuteczny. Wymaga jednak starannej koordynacji poszczególnych elementów procesu dydaktycznego.

Model samodzielny

Model samodzielny:

Polega na planowaniu i prowadzeniu zajęć skupionych wyłącznie na rozwijaniu konkretnych umiejętności społecznych, a prowadzenie takich spotkań powierza się specjalistom. Samodzielne kursy pozwalają na bardziej kompleksowe wdrażanie zasad i minimalizują ryzyko prowadzenia rozwoju kompetencji społecznych przez osoby nieodpowiednio przygotowane. Pozwalają także na zapewnienie dodatkowego wsparcia tym osobom studiującym, które wymagają bardziej ukierunkowanych wskazówek dotyczących poszczególnych kompetencji społecznych, w tym wybranych mikrokompetencji dla określonych grup studenckich o specyficznych potrzebach. Samodzielne kursy sprawdzają się w sytuacjach, w których część nauczycieli akademickich nie chce angażować się w kształtowanie kompetencji społecznych osób studiujących lub nie jest do tego merytorycznie przygotowana. Model niesie jednak ryzyko związane z postawami osób studiujących, różniącymi się w zależności od postrzegania własnych umiejętności i specyfiki wybranego kierunku studiów oraz możliwości czasowych.

Model zintegrowany

Polega na włączeniu rozwoju kompetencji społecznych bezpośrednio w realizację zadań w ramach zajęć kierunkowych. W praktyce oznacza to dążenie do osiągnięcia jednocześnie dwóch celów: merytorycznego (np. wyboru metody badań historycznych) i społecznego (np. wyrażania własnych opinii i konstruktywnego reagowania na opinie innych). A po zakończeniu zadania ocenia się stopień osiągnięcia obu tych celów.

Włączenie rozwoju kompetencji społecznych do odbywających się zajęć kursowych pozwala uczestnikom na stosowanie nabywanych umiejętności w rzeczywistych kontekstach i interakcjach społecznych, potencjalnie czyniąc efekty edukacyjne bardziej trwałymi. Podejście to nie wymaga od osób studiujących spędzania dodatkowych godzin na uczelni, z czego może wynikać większa akceptacja dla wyboru właśnie tego modelu kształcenia kompetencji społecznych. Model współzależny rozwoju kompetencji społecznych niesie jednak pewne ryzyko związane z brakiem równowagi między merytorycznymi i interpersonalnymi aspektami ocenianych zadań kursowych.

Rekomendacje dla wykładowców i wykładowczyń akademickich

W realizacji programu z obszaru KS warto uwzględniać następujące rekomendacje:

Zapytaj osoby studiujące, czy chcą uczestniczyć w Twojej inicjatywie. Zrozum, że mogą nie chcieć angażować się w niektóre zadania z obawy o ocenę końcową z kursu.
Twoje plany muszą zostać zatwierdzone przez osoby odpowiedzialne za Twój tok studiów. Jeszcze lepiej, jeśli zapewnią one silne wsparcie dla Twoich działań.
Zarówno ty, jak i osoby studiujące powinniście zdawać sobie sprawę, że rozwój kompetencji społecznych obejmuje zmaganie się ze swoimi słabościami, udzielanie i otrzymywanie informacji zwrotnych oraz weryfikowanie postępów. Proces ten może być emocjonalnie trudny, dlatego ważne jest, aby być osobą przygotowaną na to.
Programy nauczania kompetencji społecznych powinny być oparte na dowodach empirycznych, które potwierdzają ich skuteczność.
Pamiętaj, że interwencje w zakresie kompetencji społecznych muszą być dostosowane do indywidualnych potrzeb.
Korzystaj z własnych doświadczeń życiowych lub doświadczeń osób studiujących.
Kiedy oferujesz różne zadania, osoby studiujące często wolą pracować w grupach z osobami, które dobrze znają. Tymczasem warto modyfikować osobowy skład grup i zapewnić losowy dobór członków zespołu. Dzięki temu stwarzasz okazję do zdobywanie nowych doświadczeń i skuteczniej wspierasz rozwój kompetencji społecznych osób studiujących.
Osoby studiujące uczą się poprzez naśladowanie Ciebie. Nie oznacza to, że musisz być osobą doskonałą – nikt nie jest- a w dodatku analizowanie swoich błędów może stanowić cenną lekcję dla osób studiujących.
Wiedza teoretyczna jest podstawą, kluczowe jest ćwiczenie umiejętności, szczególnie w rzeczywistych, osobiście doświadczanych sytuacjach.
Osoby studiujące doceniają możliwość dzielenia się swoimi obserwacjami, pomysłami i przemyśleniami.
Łatwiej jest wskazać, co ktoś zrobił coś źle, ale podkreślanie dobrych przykładów i wzmacnianie prawidłowych zachowań jest bardziej skuteczne.
Umiejętności społeczne zazwyczaj rozwijają się w grupach, dlatego ważne jest, aby każda osoba w grupie miała odpowiednią rolę i możliwość rozwijania swoich umiejętności. Jeśli ktoś ma deficyty lub szczególne potrzeby, pokaż, jak stworzyć zgrany zespół i zintegrować wszystkie osoby.
Reaguj na to, co dzieje się podczas zajęć. Wykorzystuj bieżące sytuacje do omawiania lub ćwiczenia konkretnych umiejętności.
Kompetencje społeczne są powiązane z normami społecznymi społeczności, w której żyjesz Ty i osoby studiujące. Bądź jednak osobą otwartą na różnorodność.
Rozwój kompetencji społecznych powinien być postrzegany jako długotrwały proces, a nie jednorazowe działanie. Podczas gdy uczestnictwo w szkoleniach stanowi podstawę, prawdziwy rozwój następuje, gdy określone umiejętności są wykorzystywane w życiu codziennym w dłuższym odcinku czasu.

Rekomendacje dla osób decyzyjnych

We wdrażanie programu z obszaru KS dla kierunkach studiów, wydziałach lub całej uczelni warto uwzględniać następujące rekomendacje:

Inicjatywa w zakresie kompetencji społecznych powinna być strategicznie dostosowana do celów organizacyjnych i wspierana przez politykę instytucjonalną. Oznacza to włączenie rozwoju kompetencji społecznych do szerszego programu nauczania i praktyk organizacyjnych, przy wyraźnym wsparciu i poparciu ze strony osób decyzyjnych.
Ważne jest, aby wspierać rozwój kompetencji społecznych wśród wszystkich członków społeczności akademickiej - zarówno nauczycieli jak i pracowników administracyjnych. Kadra uniwersytecka stanowi dla osób studiujących potencjalny wzór do naśladowania, a posiadane przez nią społeczne kompetencje mogą modelować umiejętności i zachowania osób studiujących, wspierając i uwiarygadniając wdrażanie programów edukacyjnych z zakresu SK.
Należy wziąć pod uwagę, że niektóre osoby studiujące mogą nie chcieć uczestniczyć zajęciach zorientowanych na rozwój kompetencji społecznych, zwłaszcza wtedy, gdy oznacza to dodatkowe godziny w siatce zajęć i gdy absorbuje czasowo w stopniu zagrażającym efektywnemu studiowaniu kierunkowemu.
Rozwój kompetencji społecznych powinien być powierzany wyłącznie osobom dobrze przygotowanym do tego zadania. NIE jest więc wskazane, aby WSZYSCY nauczyciele akademiccy prowadzili zajęcia w tym obszarze.
Zadania realizowane w zróżnicowanych, najlepiej interdyscyplinarnych, grupach stymulują rozwój kompetencji społecznych. Warto więc przemyśleć organizację części zajęć w grupach wielokierunkowych oraz wsparcie wyjazdów zagranicznych oferowanych w ramach programu Erasmus+.
W niektórych zawodach niezbędny jest wysoki poziom wszystkich kompetencji społecznych, podczas gdy w innych dotyczy to niektórych. O ile nie budzi wątpliwości konieczność rozwijania kompetencji społecznych na kierunkach studiów kształcących do pracy w zawodach wymagających kontaktów interpersonalnych i pracy zespołowej, to są kierunku studiów, na których kształcenie kompetencji społecznych można ograniczyć do wybranych aspektów.
Jak w przypadku każdego nowego wyzwania, warto wdrażać program rozwoju kompetencji społecznych wieloetapowo, stopniowo poszerzając zarówno ofertę edukacyjną, jak i zakres rozwijanych kompetencji społecznych.

Jak mierzyć kompetencje społeczne nauczycieli?

Jak kształcić przyszłych nauczycieli?

Jak mierzyć kompetencje społeczne?

Czym są kompetencje społeczne?

Obejmują zakres wiedzy, umiejętności i zrozumienia, które jednostki rozwijają, aby skutecznie poruszać się w sytuacjach społecznych, które często stanowią wybory, wyzwania i możliwości. Kluczowym elementem kompetencji społecznych jest zdobywanie wiedzy i rozumienie norm oraz dynamiki społecznej; świadomość społeczna i poznanie społeczne obejmujące interpretację i zrozumienie sygnałów społecznych, intencji i emocji; umiejętności behawioralne, w tym współpracę w grupie, rozwiązywanie konfliktów i przywództwo; postawa prospołeczna oznaczająca dążenie do sytuacja korzystnej dla innych bez oczekiwań korzyści własnych.

Kompendium wiedzy z zakresu kompetencji społecznych

Jedna z zasad pomagających rozwijać kompetencje społeczne. Programy kompetencji społecznych powinny obejmować scenariusze i praktyki istotne z kulturowego punktu widzenia.
Włączenie działań, które angażują nie tylko w wykonywanie zadań, ale także w krytyczne myślenie o nich. Każda forma interakcji stanowi okazję do rozpoznania, przeanalizowania lub przećwiczenia umiejętności społecznych.
Jedna z kluczowych umiejętności wyższego rzędu, która obejmuje wyrażanie swoich myśli, uczuć i potrzeb w sposób pewny i z szacunkiem. Osoby asertywne potrafią bronić siebie, jednocześnie biorąc pod uwagę perspektywy i uczucia innych.
Podmiot wspiera własne potrzeby i interesy w sposób pełen szacunku, szukając wzajemnie korzystnych rezultatów w interakcjach społecznych.
Podmiot nie zakłóca porządku, nie przejawia agresji, nie porzuca studiów. Wykazuje szacunek dla zasad i norm, angażuje się w konstruktywne interakcje i wnosi pozytywny wkład w środowisko społeczne.
Osoby o silnych kompetencjach społecznych wyróżniają się w nawiązywaniu przyjaźni i pielęgnowaniu bliskich relacji w czasie. Rozumieją znaczenie empatii, aktywnego słuchania i wsparcia w budowaniu znaczących relacji z innymi.
Jest jedną z technik wspierania kreatywności grupowej, w której pomysły i myśli są spontanicznie wymieniane między członkami grupy w celu znalezienia rozwiązań praktycznych problemów. W szkolnictwie wyższym jest ona powszechnie wykorzystywana do generowania pomysłów, wyjaśnień i rozwiązań.
Jedno z narzędzi wspomagających rozwój kompetencji społecznych podczas zajęć, służące do generowania pomysłów oraz poszukiwania wyjaśnień i rozwiązań.
Wiedza o sobie i kontekście społeczno-kulturowym (normach, oczekiwanych zrachowaniach itp.) oraz odpowiednie umiejętności.
Zbiór zasad i wartości, które określają standardy zachowań w danej organizacji, instytucji lub społeczności.
Gry, piosenki i ćwiczenia, które zostały zmodyfikowane tak, aby zawierały podpowiedzi nauczyciela dotyczące różnych rodzajów reakcji uczuciowych. Strategia ta zwiększa interakcję, umożliwiając wszystkim dzieciom nawiązanie kontaktu i wymianę przyjaznych zachowań poprzez niezagrażające i zabawne działania. Zwiększa wykorzystanie umiejętności interpersonalnych, takich jak wyrażanie uczuć, nawiązywanie przyjaznego kontaktu z innymi i utrzymywanie przyjaznych relacji. Bywa uznawana za strategię terapeutyczną, która dodatkowo wpływa na kompetencje kulturowe poprzez zachęcanie dzieci do nawiązywania przyjaznych i serdecznych kontaktów z rówieśnikami z różnych kultur, ras lub z niepełnosprawnościami.
Narzędzie edukacyjne, które służy celom dydaktycznym. Istotnym aspektem gry jest osiągnięcie określonego wyniku. Kompetencje nabyte podczas grania w gry dydaktyczne, np. wytrwałość, krytyczne myślenie lub gotowość do podejmowania ryzyka, ułatwiają rozwój wymaganych umiejętności i postaw.
Informacja na temat postępowania lub zachowania, która prowadzi do działania mającego potwierdzić lub rozwinąć to działanie lub zachowanie.
Pojęcia charakteryzują osoby prospołeczne. Podejmują one inicjatywę społeczną i wykazują poczucie odpowiedzialności wobec innych i swojej społeczności. Proaktywnie identyfikują możliwości wywarcia pozytywnego wpływu, biorą odpowiedzialność za swoje działania i przyczyniają się do zbiorowego dobrobytu.
Umiejętność wyższego rzędu. Wiąże się podchodzeniem do innych, rozpoczynaniem rozmów i angażowaniem się w dialog w sposób promujący więzi i zrozumienie.
Łączenie różnych form, narzędzi i metod wspomagających rozwój kompetencji społecznych.
Zdolność do rozpoznawania, rozumienia i zarządzania własnymi emocjami oraz emocjami innych ludzi. Obejmuje umiejętności takie jak empatia, asertywność, zdolność do nawiązywania relacji i radzenia sobie ze stresem. Osoby o wysokiej inteligencji emocjonalnej potrafią lepiej komunikować się, współpracować i podejmować decyzje w oparciu o emocje, co sprzyja efektywnym interakcjom społecznym.
Program, który został specjalnie zaprojektowany w celu zwiększenia kompetencji społecznych dzieci, młodzieży i nastolatków również z wyżej funkcjonującym autyzmem. Obejmuje on rozwój samoświadomości, empatii, kontroli impulsów i gniewu, identyfikację problemów, a także konsekwentne planowanie, trening podejmowania odpowiedzialnych decyzji.
Podmiot podejmuje inicjatywę społeczną i wykazują poczucie odpowiedzialności wobec innych i swojej społeczności. Proaktywnie identyfikuje możliwości wywarcia pozytywnego wpływu, bierze odpowiedzialność za swoje działania i przyczynia się do zbiorowego dobrobytu.
Podmiot czuje się komfortowo z niepewnością i niejednoznacznością w interakcjach społecznych, pozostając opanowanym i zdolnym do adaptacji nawet w nieznanych lub trudnych sytuacjach. Postrzega spotkania społeczne jako okazję do rozwoju i uczenia się, wykorzystując możliwości poszerzania swoich umiejętności interpersonalnych.
Ogólna zdolność do dobrego radzenia sobie w określonej dziedzinie zadań, która wymaga nie tylko posiadania szeregu konkretnych umiejętności, ale także ogólnego zrozumienia dziedziny (wiedzy), a także pewnych postaw, które pomagają dobrze radzić sobie w tej dziedzinie.
Zachowanie, które sprzyja tworzeniu lub utrzymywaniu pozytywnych interakcji z innymi, jest zgodne z zasadami społecznymi, nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów psychofizjologicznych i jest adaptacyjne zarówno natychmiast, jak i w dłuższej perspektywie w danych warunkach.
Zachowanie, które sprzyja tworzeniu lub utrzymywaniu pozytywnych interakcji z innymi, jest zgodne z zasadami społecznymi, nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów psychofizjologicznych i jest adaptacyjne zarówno natychmiast, jak i w dłuższej perspektywie w danych warunkach.
To forma wsparcia edukacyjnego, w której uczniowie uczą się od siebie nawzajem. Starsi lub bardziej zaawansowani uczniowie pomagają młodszym lub mniej doświadczonym kolegom w zrozumieniu materiału, rozwijaniu umiejętności oraz osiąganiu lepszych wyników w nauce. Tego rodzaju współpraca sprzyja również budowaniu więzi społecznych i rozwijaniu umiejętności interpersonalnych.
To angażujące podejście do nauczania, w którym uczniowie odgrywają role, aby zrozumieć pojęcia. Polega ona na odgrywaniu różnych ról i improwizowaniu.
(wyłaniający się z teorii interakcji społecznych) - jedno z podejść służących do badań kompetencji społecznych, mówi, co kompetentna osoba faktycznie robi podczas interakcji.
Wykonywane w sytuacjach społecznych dobrze wyuczone zachowanie lub automatyczna sekwencja zachowań, która jest względnie specyficzna dla sytuacji i z czasem stała się motorycznie odruchowa i niezależna od wpływu motywacyjnego lub poznawczego - to znaczy, że jest wykonywana z niewielką świadomą intencją lub bez niej.
Osiąganie wzajemnie satysfakcjonujących porozumień poprzez komunikację i kompromis oraz motywowanie innych poprzez inspirowanie i zachęcanie jednostek do osiągania swoich celów.
Nieformalne, w większości niepisane zasady, które określają akceptowalne i odpowiednie działania w danej grupie lub społeczności.
Uczniowie przyjmują różne role, odgrywają osoby o określonych cechach i angażują się w określone interakcje z innymi. Pozwala im to zdobyć nowe doświadczenia i spojrzeć na świat z różnych perspektyw. Daje to również możliwość przećwiczenia nowych wzorców zachowań.
Podmiot uczy się na swoich doświadczeniach i utrzymuje pozytywne nastawienie do przyszłych interakcji.
(Strategia nauki wspomaganej przez rówieśników/Peer-Assisted Learning Strategy) to program korepetycji rówieśniczych dla uczniów o zróżnicowanych potrzebach akademickich (wszystkie klasy amerykańskich szkół). Aby stworzyć centrum PALS, identyfikowane są konkretne cele w zakresie kompetencji społecznych dla danego dziecka i tworzona jest ustrukturyzowana sytuacja zabawy w małej grupie, która optymalizuje możliwości dziecka w zakresie uczenia się lub ćwiczenia docelowych kompetencji. Następnie nauczyciele tworzą pary uczniów, a uczniowie naprzemiennie pełnią role opiekunów, wcześniej przeszkolonych i uczniów.
(Promowanie alternatywnych strategii myślenia /Promoting Alternative Thinking Strategies): oferuje podejście oparte na programie nauczania dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Szkoły w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych wdrażają program w całej szkole (szkolenia dla nauczycieli, zmiany w programie nauczania, lekcje poświęcone kompetencjom społeczno-emocjonalnym). Program jest realizowany w ramach programu nauczania i ułatwia rozwój samokontroli, świadomości emocjonalnej i umiejętności rozwiązywania problemów interpersonalnych.
(Strategia pozytywnego zachowania): zapobiega negatywnym zachowaniom i uczy nowych umiejętności. Podejście to kładzie nacisk na nauczanie jako główną zmianę zachowania opartą na ocenie przed zastosowaniem przymusu. Identyfikacja zdarzeń środowiskowych, okoliczności i interakcji, które wyzwalają zachowania problemowe, sprzyja rozwojowi strategii wsparcia mających na celu zapobieganie zachowaniom problemowym i rozwijanie nowych umiejętności. W związku z tym, przede wszystkim przeprojektowanie środowiska jest realizowane poprzez dostosowanie zachowań dorosłych (np. rutynowych czynności, procedur instruktażowych) i poprawę środowiska uczenia się (np. programów nauczania, sieci społecznych).
Przekonanie podmiotu, że jest w stanie skutecznie sprostać wymaganiom sytuacji społecznych; zaufanie do własnych umiejętności, zdolności i osądu w interakcjach społecznych.
Jest częścią strategii PBS. Jest to program wspierania kompetencji społecznych i zapobiegania trudnym zachowaniom u małych dzieci. To systemowe podejście jest reprezentowane w hierarchii strategii przez: pozytywne i wspierające relacje z dziećmi, rodzinami i współpracownikami są kluczem do praktycznego nauczania kompetencji społeczno-emocjonalnych; praktyki prewencyjne w klasie obejmują interakcje dorosły-dziecko (np. pozytywna uwaga, ciepłe i wrażliwe relacje) oraz specyficzny projekt klasy (zmiany w środowisku fizycznym, harmonogramach i materiałach edukacyjnych); strategie nauczania społecznego i emocjonalnego - udzielanie wyraźnych instrukcji, gier i zadań, które koncentrują się na identyfikacji uczuć i działaniu na uczucia we właściwy sposób; planowanie intensywnych, zindywidualizowanych interwencji dla uczniów, którzy pomimo wprowadzenia powyższych strategii nadal wymagają zindywidualizowanego, ukierunkowanego podejścia do nauki umiejętności społeczno-emocjonalnych. Plan interwencji powinien obejmować środowisko rodzinne i szkolne.
Umiejętności intrapersonalne obejmują zdolności planowania i podejmowania decyzji. Osoby z silnymi umiejętnościami intrapersonalnymi mogą wyznaczać cele, opracowywać strategie i podejmować świadome decyzje, aby osiągnąć pożądane rezultaty.
Podmiot wykazuje chęć pomagania innym i dzielenia się zasobami, wiedzą i wsparciem oraz wyciąga pomocną dłoń do potrzebujących i przyczynia się do dobrobytu swojej społeczności poprzez akty życzliwości i hojności.
Podmiot dąży do tego, by sytuacja była korzystna dla niej samej i dla innych oraz skupia się w dużej mierze na tym, co może innym zaoferować, a nie tylko otrzymać.
Podmiot uznaje własną wartość i wkład w otoczeniu społecznym, co prowadzi do poczucia wzmocnienia i pewności w interakcjach z innymi.
Chęć działania zgodnie z normami i oczekiwaniami oraz z szacunkiem dla innych ludzi; na wyższym poziomie oznacza posiadanie dyspozycji i motywacji do działania na rzecz dobra innych.
Podmiot priorytetowo traktuje uczciwość, sprawiedliwość i zasady moralne w swoim zachowaniu, przyczyniając się do budowania zaufania i szacunku w swoich kręgach społecznych.
Zdolność do inspirowania, motywowania i kierowania innymi w kierunku wspólnych celów oraz rozumienie dynamiki grupy, skuteczne delegowanie zadania i wspieranie współpracy między członkami zespołu.
Skuteczne zarządzanie sytuacjami poprzez radzenie sobie z lękiem społecznym, poruszaniem się po nieznanych środowiskach i dostosowywaniem się do nieoczekiwanych wyzwań społecznych.
Umiejętności intrapersonalne obejmują mechanizmy radzenia sobie ze stresem i frustracją. Osoby z silnymi umiejętnościami intrapersonalnymi mogą skutecznie regulować swoje emocje lub afekt utrzymywać samokontrolę i zachować spokój w trudnych sytuacjach.
Podmiot rozpoznaje i uznaje wspólne interesy swoje i innych i stara się znaleźć wspólną płaszczyznę i współpracować na rzecz wspólnych celów, wspierając współpracę i harmonię w otoczeniu społecznym.
Konstruktywne radzenie sobie z nieporozumieniami, znajdowanie wzajemnych korzystnych rozwiązań i utrzymywanie pozytywnych relacji.
Umiejętności intrapersonalne obejmują umiejętności rozwiązywania problemów, umożliwiając jednostkom identyfikowanie wyzwań, analizowanie sytuacji i generowanie skutecznych rozwiązań. Skuteczne umiejętności rozwiązywania problemów umożliwiają jednostkom pokonywanie przeszkód i osiąganie celów.
umiejętności intrapersonalne obejmują samoświadomość, która obejmuje rozpoznawanie i rozumienie własnych emocji, myśli i zachowań. Osoby samoświadome potrafią dokładnie rozpoznać własne wartości, potrzeby, mocne strony i ograniczenia.
(Programy uczenia się społeczno-emocjonalnego): dla dzieci, młodzieży i dorosłych wzmacniają pięć podstawowych obszarów kompetencji społecznych i emocjonalnych: samoświadomość, samoregulację, świadomość społeczną, umiejętności nawiązywania relacji i odpowiedzialne podejmowanie decyzji. Odbywa się to poprzez integrację umiejętności poznawczych, afektywnych i behawioralnych. Teoria inteligencji emocjonalnej (podejście teoretyczne) pomogła w wyodrębnieniu emocjonalnych i intrapersonalnych obszarów SEL oraz konkretnych umiejętności w ich ramach. Z kolei ramy treningu umiejętności społecznych (podejście praktyczne) przyczyniły się do rozwoju wymiaru interpersonalnego.
Zachowanie, które prowadzi do dobrostanu podmiotu lub umożliwia im osiągnięcie własnych celów.
Umożliwia analizę zachowań konkretnych osób w kontekście społecznym, zwiększając tym samym ich zrozumienie procesów społecznych. Badając rzeczywiste scenariusze, można uzyskać cenny wgląd w dynamikę interpersonalną i wpływ środowisk społecznych na indywidualne działania. Studia przypadków mogą również obejmować postacie literackie lub filmowe, a także postacie z życia społecznego lub show-biznesu.
Można zdefiniować jako techniki wspierające, które są zintegrowane z naturalnym przepływem interakcji w klasie. Wymagają one od nauczycieli świadomości, szybkiego myślenia i przemyślanego, celowego stosowania, ale wymagają minimalnego czasu i wysiłku. Naturalistyczne strategie obejmują wsparcie na miejscu i mediację w konflikcie.
Sytuacje, w które zaangażowani są inni ludzie (indywidualnie lub grupowo) - jako partnerzy działań, obserwatorzy, źródła wpływu wywieranego na jednostkę lub obiekty wpływu wywieranego przez nią/niego.
Podmiot wykazuje wrażliwość na różnice w pochodzeniu, kulturze i perspektywie i przyjmuje różnorodność jako wzbogacającą i wartościową, wykazując tolerancję i akceptację wobec innych, którzy mogą mieć inne przekonania lub tożsamość.
Świadomość wzajemnych powiązań między własnym zachowaniem lub uczuciami a funkcjonowaniem innych osób w danej sytuacji. Obejmuje to przetwarzanie informacji społecznych, czyli interpretację i zrozumienie sygnałów społecznych, intencji i emocji. Osoby o silnych kompetencjach społecznych mogą skutecznie poruszać się w interakcjach społecznych poprzez dokładne postrzeganie i rozumienie myśli i emocji innych.
Zdolność do dobrego wykonania zadania. (...) Umiejętność to coś, co jest nabywane i co można poprawić za pomocą różnych środków, głównie poprzez naukę i praktykę.
Znajomość możliwych i najlepszych sposobów zachowania się w danej sytuacji oraz zrozumienie potencjalnych konsekwencji różnych działań oraz kompetencje w zakresie procesów grupowych, takich jak współpraca, rozwiązywanie konfliktów i przywództwo.
Umiejętności interpersonalne mają fundamentalne znaczenie dla kompetencji społecznych, obejmując postrzeganie i przetwarzanie informacji dostarczanych przez innych ludzi. Obejmuje to zdolność do dokładnego interpretowania wskazówek werbalnych i niewerbalnych, takich jak mimika twarzy, język ciała i ton głosu, w celu zrozumienia myśli, uczuć i pragnień innych osób. Co więcej, umiejętności interpersonalne obejmują empatię, która polega na identyfikowaniu się z inną osobą poprzez przyjmowanie jej perspektywy (empatia poznawcza) i dzielenie jej emocji (empatia afektywna). Aktywne słuchanie, kluczowy element umiejętności interpersonalnych, obejmuje pełną koncentrację na tym, co jest mówione, zrozumienie przekazu i przemyślaną odpowiedź.
Zdolność do robienia czegoś, co jest konieczne lub pomocne dla podmiotu, ale nie odnosi się bezpośrednio do innych osób niektóre umiejętności intrapersonalne, na przykład radzenie sobie ze stresem, są silnie związane z kompetencjami społecznymi, podczas gdy inne nie mają tak oczywistego związku, na przykład zdolność do organizowania procesu uczenia się.
Obejmują wyrażanie i zarządzanie emocjami, przekonaniami, potrzebami i oczekiwaniami w relacjach interpersonalnych; zdolność do wyrażania sympatii, przywiązania i pozytywnych lub negatywnych doświadczeń afektywnych oraz zdolność do opisywania i oceny zachowania lub właściwości osobistych, a także do angażowania się we współpracę, zachowania zależne i autoprezentację.
Zdolność do korzystania z kilku (podstawowych) umiejętności społecznych w zsynchronizowany sposób; koncepcja ta odnosi się w szczególności do interakcji społecznych postrzeganych jako proces, a nie tylko pojedyncze zdarzenie.
Zdolność do robienia czegoś, co jest niezbędne lub pomocne w interakcji z innymi, nabyta poprzez szkolenie i praktykę.
Pewność siebie w sytuacjach społecznych jest często związana ze skutecznymi umiejętnościami komunikacyjnymi, w tym asertywnością, aktywnym słuchaniem i jasnym wyrażaniem się. Osoby pewne siebie mogą komunikować swoje myśli, uczucia i potrzeby asertywnie i z szacunkiem, wspierając pozytywne i konstruktywne interakcje z innymi.
(Wirtualna rzeczywistość): wykorzystywana w treningu umiejętności społecznych dla osób żyjących ze schizofrenią.
Podmiot ma zaufanie do własnych umiejętności skutecznej interakcji i radzenia sobie z wyzwaniami społecznymi. Ufa swoim umiejętnościom społecznym, zdolnościom komunikacyjnym i zdolności do angażowania się z innymi w znaczący sposób.
Wynik poznawczy asymilacji faktów i liczb, koncepcji, pomysłów i teorii, które są już ustalone w danej dziedzinie. Wiedzę można zdobywać i rozwijać w kontekście formalnego systemu edukacji, w systemie pozaformalnym ustrukturyzowanego uczenia się poza systemem edukacji, oraz w warunkach nieformalnych poprzez doświadczenie życiowe.
Znajomość zasad, reguł i prawidłowości związanych z relacjami interpersonalnymi i sytuacjami społecznymi.
Podmiot skutecznie współpracuje z innymi, komunikuje się otwarcie i przejrzyście oraz przestrzega zasad uczciwości i wiarygodności.
Podmiot jest w stanie dostosować swoje działania i postawy do wymagań różnych sytuacji społecznych, skutecznie poruszając się w różnych środowiskach i interakcjach.
Umiejętności wymagane do skutecznego komunikowania się z innymi. Obejmuje to werbalne, niewerbalne i parajęzykowe kanały komunikacji Komunikacja werbalna obejmuje użycie języka do przekazywania myśli, uczuć i informacji, podczas gdy komunikacja niewerbalna obejmuje gesty, mimikę i język ciała. Komunikacja parajęzykowa odnosi się do elementów takich jak ton głosu, wysokość i rytm, które uzupełniają komunikację werbalną i przekazują dodatkowe znaczenie.
Rozumienie i rozważenie tego, czego się oczekuje lub wymaga od siebie w danej sytuacji oraz dostosowanie zachowania do norm społecznych, oczekiwań kulturowych i sygnałów sytuacyjnych.

SPACES

Raporty

Określenie czynników sprzyjających rozwojowi Kompetencji Społecznych w trakcie studiów. Report:

Filmy

Films

Raports

Determination of factors conducive to the development of Social Competences during studies. Report:

SPACES

Sample Page

This is an example page. It’s different from a blog post because it will stay in one place and will show up in your site navigation (in most themes). Most people start with an About page that introduces them to potential site visitors. It might say something like this:

Hi there! I’m a bike messenger by day, aspiring actor by night, and this is my website. I live in Los Angeles, have a great dog named Jack, and I like piña coladas. (And gettin’ caught in the rain.)

…or something like this:

The XYZ Doohickey Company was founded in 1971, and has been providing quality doohickeys to the public ever since. Located in Gotham City, XYZ employs over 2,000 people and does all kinds of awesome things for the Gotham community.

As a new WordPress user, you should go to your dashboard to delete this page and create new pages for your content. Have fun!

Privacy Policy

Who we are

Suggested text: Our website address is: https://www.socialcompetence.eu.

Comments

Suggested text: When visitors leave comments on the site we collect the data shown in the comments form, and also the visitor’s IP address and browser user agent string to help spam detection.

An anonymized string created from your email address (also called a hash) may be provided to the Gravatar service to see if you are using it. The Gravatar service privacy policy is available here: https://automattic.com/privacy/. After approval of your comment, your profile picture is visible to the public in the context of your comment.

Media

Suggested text: If you upload images to the website, you should avoid uploading images with embedded location data (EXIF GPS) included. Visitors to the website can download and extract any location data from images on the website.

Cookies

Suggested text: If you leave a comment on our site you may opt-in to saving your name, email address and website in cookies. These are for your convenience so that you do not have to fill in your details again when you leave another comment. These cookies will last for one year.

If you visit our login page, we will set a temporary cookie to determine if your browser accepts cookies. This cookie contains no personal data and is discarded when you close your browser.

When you log in, we will also set up several cookies to save your login information and your screen display choices. Login cookies last for two days, and screen options cookies last for a year. If you select "Remember Me", your login will persist for two weeks. If you log out of your account, the login cookies will be removed.

If you edit or publish an article, an additional cookie will be saved in your browser. This cookie includes no personal data and simply indicates the post ID of the article you just edited. It expires after 1 day.

Embedded content from other websites

Suggested text: Articles on this site may include embedded content (e.g. videos, images, articles, etc.). Embedded content from other websites behaves in the exact same way as if the visitor has visited the other website.

These websites may collect data about you, use cookies, embed additional third-party tracking, and monitor your interaction with that embedded content, including tracking your interaction with the embedded content if you have an account and are logged in to that website.

Who we share your data with

Suggested text: If you request a password reset, your IP address will be included in the reset email.

How long we retain your data

Suggested text: If you leave a comment, the comment and its metadata are retained indefinitely. This is so we can recognize and approve any follow-up comments automatically instead of holding them in a moderation queue.

For users that register on our website (if any), we also store the personal information they provide in their user profile. All users can see, edit, or delete their personal information at any time (except they cannot change their username). Website administrators can also see and edit that information.

What rights you have over your data

Suggested text: If you have an account on this site, or have left comments, you can request to receive an exported file of the personal data we hold about you, including any data you have provided to us. You can also request that we erase any personal data we hold about you. This does not include any data we are obliged to keep for administrative, legal, or security purposes.

Where your data is sent

Suggested text: Visitor comments may be checked through an automated spam detection service.

Scroll to Top